İKİ ŞEHİR İKİ İNSAN

Kız sevmeye mahkum en güzel yaşlarında,oğlan sevilmeye..
Oğlanın gece karası gözleri perde çeker kızın kalbine..Oğlan hissiyatsız değil aksine;habersiz..Kız hayaller döşer ondan onun yaşadığı kentin sokaklarına,duvarlarına..
Sonra boğazın nazlı martılarıyla kuşatılmış sularıyla dertleşmek kalır geriye..Boğazın vapurların yarattığı hoyrat dalgaları reddeder kızın kaderinin öbür ucundaki düşüncelerini..
Ne yerde ne gökde sevgisinden..Aynı şehirde onsuz nefes aldığını bilmek..Yollarının iskelede hiç kesişmeyeceğini bildiği gibi..
Ne hatunları kıskanılası güzelliğiyle kendine küstüren İstanbul'dan;vazgeçti bir sevda husumetinden..
Dualar,çığlıklar,yerli yersiz susmalar,boğaza biriktirilmek kısmet olmayan göz yaşları..Hepsini toplayıp geldi Çukurova'nın yakıcı rüzgarına savurmaya...

İSTANBUL


Seninle hiç İstanbul'da olamadık
Göremedi İstanbul ikimizi..
Ne Emirgan'da bir semaver tüketebildik
Ne Aşiyan'da hüzün..
Bir tepeden seyretmek için bu güzelim kenti
Ne Çamlıca kısmet oldu ne Pierre Loti..


Hiç bir vapur taşımadı bizi Marmara'da...
Bir güverte de seni liseli aşıklar gibi dakikalarca öpemedim.
Ellerini avuçlarımda tutup da, içimi dökemedim.
Şöyle bir elimi atıp da omuzuna,kolun belimde yürüyemedim seninle Beyoğlunda..
Bir sinema ya da tiyatro koltuğunda parmak uçlarıma değmedi dudakların..
Pasaj'da arjantinleri çekip,Nevizade'de iki tek atamadık.
Doyulmaz uykulara bir türlü yatamadık..


Seninle İstanbul'da olamadık
Duyamadı İstanbul sesimizi..
Sahaflarda yorulup da kitaplara bakmakdan
Çınaraltı'nda mola veremedik..
Karışıp çılgın kalabalığına Kapalıçarşı'nın
Tadına varamadık bir öğlen rakısının..
Ya da Sultanahmet'te bir müzeyi gezip,dostlara uğrayamadık..
Gülhane'den uzanıp Sarayburnu'na
İntiharı düşünemedik enine boyuna..


Ne Laleli'den geçebildik sevgilim, ne de kendimizden..
Bir çalgılı Kumkapı meyhanesinde
Ağlayamadım doyasıya,sımsıcak göğsünde..
Eski İstanbul'da gezdiremedim seni..
Yemiş'de Asmaaltında ne kaldırımlarımı gördün, ne de çayhanelerimi..
Ne çocukluğumu bildin, ne de gençliğimi..


Seninle hiç İstanbul'da olamadık.
Saramadı İstanbul hiç bizi..
Çılgınlar gibi dolaşamadık otobüslerle..
Trenlere binemedik..
Bırak bütününü bu koca kentin..
Sadece bir tek semtin içinde bile olamadık..


İstanbul hiç doymadı bize birtanem
Biz ona doyamadık...


                                                Vedat DİDARİ